[Kritiek - Kunst-en Cultuurkritiek] De ondraaglijke lichtheid van het kunstjournalistieke bestaan: 2. verbrande gezichten

Het wezenlijke kenmerk van de moderne kunst is dat zij zich niet bij de beperkingen van het bestaande beeld heeft neergelegd. De vorm van de bestaande beelden is te beperkt gebleken voor de inhoud die de kunstenaar wil brengen.

Wat die inhoud is, blijft ook voor de kunstenaar een mysterie. Het is de mysterieuze onbegrijpelijkheid van het alledaagse, van het meest fundamenteel menselijke dat de kunstenaar tot zijn scha en schande niet kan verklaren. Je kan het misschien nog het best omschrijven als een inzicht, al is een inzicht meer een ervaring dan een inhoud. Het is iets van betekenis, maar welke betekenis er achter schuilt, weet niemand.

 
De moderne kunst beperkt zich niet tot het probleem van het beeld. Ook het probleem van de taal komt aan bod. In de literatuur zoeken schrijvers naar het doorbreken van de vorm om nieuwe inhouden een kans te geven aan de oppervlakte te komen. Ik kan de vergelijking ook doortrekken naar de muziek en naar iedere andere vorm van moderne kunst. Fundamenteel blijft dat kunst bewust de vorm is gaan aftasten om ruimte te kunnen geven aan inhouden die niet tot uiting zijn gekomen, of althans niet voldoende tot uiting kwamen.
 
Gent, Augustus 2004
(eerder verschenen in Rekto:Verso)

Posted by Arne S. to Kritiek - Kunst-en Cultuurkritiek at 3/20/2006 04:33:30 AM

Reacties

Populaire posts