sprookjessprokkels

fragment van een nieuwe tekst

ze willen mijn vel
ik die niks heb om te geven
daar in het weiland
staat een huisje
verscholen tussen andere huisjes
zie het door het vensterraam
waar alles aan geleend is
muren dak vensters deuren inwoners
nog aan toe er zou een stad zijn
waarvan alleen sprake is in gefluister
ik zie beesten staren
hun blik al blij met een uitweg uit hun kop
valt van de muren het licht
is blijkbaar zwaar om te verdragen
zie ze stinken en strompelen
de wentelende aarde achterna
als stompzinnige circusolifanten
op een rode bal

Met dank aan Georgia Lee van Tom Waits.

Reacties

Populaire posts