len. te

ik bewaar de woorden in mijn mond.
zolang het winter is zijn ze daar veilig
voor de vorst.
geleerd als ik ben
laat ik me niet verleiden door de eerste lentezon
nog teveel mist in je lach,
's nachts koelt het
veel te rap af
om goed te zijn.
spreken is iets
waar je jaren over moet doen
om te begrijpen
dat wat je zegt
maar één seizoen
de kans krijgt
om voluit te bloeien
schrijf ik en leg
m'n oor te luister
aan je adem
die langzaam warmer wordt
morgen kom ik buiten
een perk vol bloemen
begint met twee sprietjes

"jij en ik"