Acte de présence

Een spiegeltje, een bus met haarlak

Een kam om onstuimige haren

Steeds minder

Te bedaren waren we

In Hollywood

Je had een hele trailer

Maar hier

Hou je het 

Bij een bruinlederen schoudertas

Meer heb je niet nodig

Om hier en nu

(Of daar en dan

Het is je om het even)

Te worden wie je zijn wil

Werkelijk alles en iedereen

Breng je in een oogwenk tot leven

En als het doek valt

(Valt het doek ooit?)

Maak je een buiging

Dat laatste niet meer zo diep als vroeger

Er zit meer zwierigheid

In je lach dan in je heupen

En leg je elke ander

Te rusten, liefdevol

En dankbaar voor wat die jou

Heeft gegeven

Zachtjes op de bodem

Van je bruinlederen tas

Op een dag zal iemand 

Jou daar vinden

Waar bleef je toch?

En dan pas

Dan pas zal men weten

Hoe mooi je was, hoe mooi

Gewoon, gewoon

Zoals je was.

Voor Jo.