Bruisend water

Als het water me niet lekker zit

Vroeg de vis zich af

Waar moet ik dan heen?

Want van water

Hoor je niet te weten

Dat het je omgeeft

En wie om water geeft

Zoals ik

Die wordt al snel gemeden

Want plots vatbaar voor verzinsels

Als verdrinken en verdriet

En tranen met tuiten toe maar

Waar moet dat heen

De lucht, het land

Wel neen

Daar is geen leven mogelijk

Ondenkbaar

Als vis van water weten

Maakt het onmogelijk

Te vergeten

Dat er geen reden is

Voor dit bestaan

Als mens

Kan ik dit weten

Ook al ben ik al lang vergeten

Waarom ik ooit vanuit het water

Aan land ben gegaan.

Het is precies alsof

Je zou weten waarom

Iemand ooit

Water met gaatjes

Heeft doen ontstaan.