Nestwarmte

Wanneer een vogel tegen het raam vliegt, kan het zijn dat hij, in shock, onbeweeglijk blijft liggen.

Wanneer de zon hem opwarmt, of de handen van een mens of een doos met een geïmproviseerd nestje hem geborgenheid geven, kan de vogel uit zijn onbeweeglijkheid ontwaken. Dat ontwaken gaat gepaard met trillen en beven. Een natuurlijke, gezonde reactie, waarbij het lichaam ontlaadt. Als die reactie haar beloop kent en de vogel verder niet ernstig gewond is, zal hij zonder problemen wegvliegen.

Wordt het ontladen onderbroken (bijvoorbeeld omdat we de vogel aaien), dan riskeert de vogel opnieuw in shock te gaan, met alle gevolgen vandien.

Deze observatie heb ik van Peter Levine, trauma-expert, uit zijn boek De tijger ontwaakt. Traumabehandeling met lichaamsgerichte therapie.

De laatste weken ging het niet goed. Ik werd overweldigd door verschillende (positieve én negatieve) ervaringen waarbij ik actief moest opkomen voor mezelf en mijn grenzen moest beschermen. Over zulke momenten ben ik al langer open tegenover mijn naaste en virtuele omgeving.

Het helpt om hulp te vragen. En het helpt ook om een realistischer (zelf)beeld en realistischere verwachtingen te ontwikkelen. Ook nu weer kreeg ik hulp aangeboden. Iemand kwam langs, mijn lief gaf me knuffels, versgebakken scones, en ruimte, verschillende vrienden lieten weten dat ze beschikbaar waren voor een gesprek of een wandeling, mocht ik er één nodig hebben.

Toen ik bijna twee jaar geleden in het ziekenhuis belandde, gebeurde hetzelfde. Ik had een vraag gelanceerd om te schrijven, om stukjes van het leven te delen buiten het ziekenhuis. We zaten middenin de corona-epidemie, bezoek werd beperkt, en het druilerige kille winterweer maakte de wereld wel heel erg klein. Of ik toen ook had gezegd dat ik wellicht niet zou terugschrijven, weet ik niet. Tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis schreef ik alvast niet veel terug.

Het was heerlijk om de vele berichten, kaartjes en brieven te krijgen. Net zoals het nu deugd deed om de aangeboden hulp, het begrip en de steun te voelen en te lezen. Toch vraag ik me ook altijd weer af of ik al die aanbiedingen moet beantwoorden, of ik niet op een aanbod moet ingaan opdat het zinvol zou zijn.

Nadat ik de observatie van Levine hoorde, besefte ik dat dat niet het geval is. Want al de uitgestoken handen, de luisterbereide oren zijn als het zonlicht, de beschermende handen, het provisorische nestje waarin ik veilig en op mijn eigen tempo kan bekomen en ontladen. Het is dus niet omdat ik niet bel, of niet terugschrijf, of op bezoek kom, dat het aanbod niet werkt.

Anders gezegd: elk aanbod werkt. Op voorwaarde dat het niet dwingend is. Dát inzicht en wat dat met me deed, heeft me alvast vleugels gegeven. Hopelijk helpt het jou ook als iemand uit je omgeving of jijzelf het nog eens lastig heeft of om hulp vraagt.

Voila. En nu ga ik mijn nest opzoeken.

Fijne week.

Hannes

#ass #actuallyauthistic #autismawareness #autisme #ggz