Geheelonthouding

De zee die zich het schuim
En het oprijzen en neerzijgen
Van de golven ontzegt

De zon die zich ervan weerhoudt
Uit te barsten

In allesverzengende hitte

De regen die zich verwaardigt
Om daar te vallen waar
Zij nergens te veel is

De wind die rechtsomkeer maakt
Bij de eerste aanstalten
Van ongemak

De cactus die haar stekels intrekt
De bijen en wespen hun angels
Hanen die hun gekraai inslikken
En beken en rivieren die beheerst
Binnen hun oevers blijven

Vulkanen die imploderen
Om niet uit te barsten
Aardplaten
Die zich nauwelijks nog
Durven te verroeren

En wij
Wij die de adem inhouden
Tot we erbij neervallen.