In Memoriam Jeroen Mettes 1978-2006

Jeroen,

je scherpe inzichten, je belezenheid, je wijsheid, je wereld
niet weg, niet uit het gezicht verdwenen
maar even verstild

je laatste post
een adembenomen witregel in de vroege ochtend
verdwijnt als de zon haar hoogste punt bereikt

doet zwijgend gras groeien, bloemen bloeien
bomen verder rijken

pas als de avond valt
spreekt het landschap haar antwoord uit

en zie, men zingt je na, meerstemmig
zoals het hoort
maar het hoort niet, omdat


sindsdien staat alles en iedereen
voorgoed te luister

Jeroen, het ga je goed.

Jeroen Mettes
Jeroen Mettes
Jeroen Mettes