[Poëzie - Angelus] Heb jij je predicamenten al genomen?

Donkere wolken, je vermoedt onweer.

De buurman in zijn fluogele zwemslip
valt met de tuinslang in zijn handen ten prooi aan vertwijfeling. De rozen
hebben het al lang opgegeven, maar hij weet van geen ophouden.

We kunnen de wagen nemen en rijden, weg van het onweer. Laten we dat doen,
rijden tot nooit meer onweer. Of we kunnen ook voor het raam gaan zitten.
En kijken.

Naar de overkant.

Waar de buurman staat. In zijn fluogele zwemslip.
Uit de slang in zijn handen spuit nog een miezerig straaltje. Richting rozen.
Zijn vrouw heeft de kraan dichtgedraaid. Of hij nu eindelijk naar binnen wil komen.
De tuinkabouter grijnst. Hij weet niet beter. Voor het eindigt:

dit gedicht gaat over seks.

De eerste druppel valt. Het dondert. Zij schrikt, glijdt uit. Hij hoort haar gil
grijpt de parasol vast. Strohalm.

Wrong move, pal.

In het licht van de toekomst is alles anders. Een beetje theatraal.
Maar het past wel in het plaatje.

--
Posted By Arne S. to Poëzie - Angelus at 9/03/2006 01:31:00 AM