festijn

Dit is het lichaam.
Neem en eet hiervan gij Allen.
Tot verzadiging van de zonden.

Om je los te laten
zal ik mijn beide handen moeten openwrikken
met die van jou
en dat zonder het je te vragen

Mijn ogen zullen hol staan
maar dan in afwachting van je medelijden
dat niet komen zal

Mijn poriën zullen hun adem inhouden
zodat er alvast daar ruimte is
voor je warme adem en troostende woorden
bij monde van kussen
op mijn huid

Mijn voeten?
Die staan als schoenen
klaar aan de deurmat
- eelt omdat de tijd me geleerd heeft
mijn voeten te vegen
voor het buitengaan -
om jouw richting uit te gaan

Van beweging is nog geen sprake
maar dat komt wel
als je meegaat

Mijn lippen de vensterbanken
in de herfst, lege bloempotten
waarin ooit geraniums
het mooie weer maakten
daar kun je nu verpozen
op gedachten komen
voor je aan mijn mond
je oor te luister legt
wees op je hoede als je je verdiept
in wat ik zeg, mijn tong
is gulzig, en lustig
in de onderwereld
huist het temperament

Mijn tanden zijn er
om zich in je vast te bijten
je op te eten
met huid en haar

Mijn oren heb ik dichtgenaaid
wees gerust het deed geen pijn
ik deed het om mezelf te beschermen
tegen tegenspraak

een kwestie van volledig
de jouwe te kunnen zijn.

Smakelijk.

Reacties

Een reactie posten