Unwelcome Flowers en autisme

Al meer dan drie jaar maak ik nu stillevens van verwelkende en ongewenste bloemen. Het Unwelcome Flowers-archief telt ondertussen al meer dan 10 000 beelden. Dat er een verband was tussen de Unwelcome Flowers en mijn autisme, is me pas recent echt duidelijk geworden.

Telkens wanneer ik ervaar dat er iets is wat niet in de neurotypische wereld past, probeer ik daar iets betekenisvols, iets moois van te maken. Het is voor mij de enige manier van overleven. Zonder die onafgebroken drang om naar schoonheid en betekenis te zoeken had ik er al lang de brui aan gegeven. Want wat moet je met dat leven waarin je zo hard op de ander lijkt te lijken, maar steeds opnieuw blijkt dat deelnemen aan het gewone leven, maar niet lijkt te lukken, hoe hard je het ook wil?

Hoe verwarrend is het om telkens opnieuw te merken dat wat je in het begin lijkt te lukken toch niet vol te houden is. Werk, relaties, gezondheid, ouderschap, vriendschappen, hobby's,... ? Ik voel me soms een verdwaalde pinguïn. Heel even lukt het me om te flapperen in de lucht en mee te vliegen met de andere vliegende vogels, maar dan moet ik ze laten gaan. Zelfs in het water ben ik een vreemde 'eend' in de bijt.

Lang heb ik gedacht: ik wil hier weg. Ik wil hier niet zijn. Ik hoor hier niet thuis. Dan nog liever ergens in een tehuis, een klooster, of gewoon, echt weg.

Maar ik bén hier.

Dus waarom zou ik hier niet terecht mogen zijn? Waarom zou er dan voor mij geen plek zijn waar ik een leefbaar leven kan hebben?

In die zoektocht naar waar ik me thuis voel, ben ik al snel terechtgekomen bij mensen die anders naar de wereld kijken. Of die als anders bekeken worden. Om dan op zoek te gaan naar wat hen met mij, en ons met de wereld verbindt.

Dat zien, die mensen zien, was het eerste. Daarna kwam het laten zien, het zichtbaar, voelbaar of verwoordbaar maken. En dat vanuit een diep verlangen om zelf zo gezien te worden, en om zelf geholpen te worden om mijn beleving van mijn zijn en mijn relatie met de wereld zichtbaar, voelbaar en begrijpelijk te maken. Niet in het minst voor mezelf.

Unwelcome Flowers is een ode aan zij die wat miskend en misbegrepen wordt, zien. Het is een ode aan zij die wie miskend en misbegrepen wordt, zichtbaar maken en weten te beroeren en te verbinden. En dat zonder hen te veranderen, zonder de eigenheid, de pijn, de beperkingen te verbloemen of te verbergen.

Ik denk dat daarin ook het verlangen schuilt dat ik zelf zo diep koester. Om dat ook te kunnen tonen, en om dat ook zelf te kunnen zien bij mezelf, dat te kunnen bekijken met eenzelfde blik als waarmee ik naar de bloemen in mijn foto's kijk.

#ass #adhd #neurodiversity #neurodiversiteit #autisme #ActuallyAutistic #tegek #ggz #ervaringsdeskundige