geen bijwoorden vandaag

geen bijwoorden vandaag. geen toegevoegde waarde of koopkrachtverhoging. betogen tegen het recht op zelfbeschikking als een mooie misdaad tegen de menselijkheid. je moet puber worden om het te begrijpen. een australiër fluistert in zijn wc-pot: de wereld staat op zijn kop en ik word er niet beter van. opportunisme is van alle tijden en markten thuis.

gekheid aan een stokje, ijslollieleugentjes om bestwil waar je je suf aan likt, roze-geel-en-blauwtong zonder gevaar voor de volksgezondheid. het houtje gaat zonder poeha en pardon de vuilbak in of de straat op. nu niets nog van betekenis is, is alles van belang. als ik kon, ik zou er een grafschrift van maken, maar wat baten woord en spel als je enzovoort weet je weet je wel.

geen priester preekt nog zonder woorden die op bijstand rekenen, geen liefde gaat zo hard tekeer zonder aangekoekt gelul. zelfstandige naamwoorden zijn de naam niet eens meer waardig. we zijn zo uitgesproken jij en ik. zo tot op de dag van vandaag nauwkeurig geworden. hoeft het nog gezegd.

je hebt je handen in je zakken, je voeten in je schoenen, benen in je broek, je kut in je slipje, borsten in bh en bovenlijf en armen in een slobbertrui, je oren en bij uitbreiding je hoofd in een muts. de hele wereld staat op aanraken. het mag niet waar zijn. laten we daarmee beginnen wanneer ik je iedere avond opnieuw uitkleed.

taal als afstandsbediening, geen metafoor meer om volwassen te worden maar stukje technologisch plastic verpakt in piepschuimblokjes en huisje van karton, voetnoten hebben het gehaald ga maar na, bij bloggers staan ze steevast van boven. uitleggen en peetjes tekenen. vlaams voor beginners.

maar ondanks alles. één ding blijft zeker. het mag gewoon niet.
het mag gewoon niet. waar zijn.