Brief van Maarten Inghels (re: brief 05/02)

Deze brief, dit gedicht, is het antwoord van Maarten Inghels op de brief die ik op 05/02 aan Maarten schreef.

Arne, ik zou willen weten:
wat maakt het de moeite waard
om dit leven te blijven leiden
te volharden in boosheid en
door te blijven schrijven; brieven
opstellen, gedichten waarin je
jezelf aanprijst en de ander in herkent.
Je zou niet zeggen: je zou niet zeggen dat
we al geruime tijd problemen hebben
met ons hart, toch mixen we de absint
met champagne, de ontploffing onder
mijn huid maakt van de zon een
persoonlijke vriend.

Arne, ik zou willen weten:
wat maakt het de moeite waard,
want vandaag sprak ik met een albino-
hond op straat, zijn schurftige rug stond
stijf van een lsd-trip, de kussens op zijn
voetzolen lagen open van de spuiten vol
geluk, maar iets zinnigs zeggen deed-ie
niet. De dokter zegt dat ik leef in
de (n)onwerkelijkheid, ik zeg dat
ik wacht op de uitkering van mijn liefde.
In afwachting bekijk ik schreeuwerige
powerpoint-presentaties, lees ik mijn
wratten als braille, etcetera. Al eeuwen
wacht ik op de stilte, de vlakke grond,
misschien zijn we gewoon mensen.

Arne, ik zou willen weten:
wat maakt het de moeite waard ,
het liefst zou ik willen dat de groene fee
me mee naar huis neemt, niet dat ze
zegt: ik wil dat je me op de motor-
kap pakt. Arne, mijn droom is
onmogelijk en nefast, we zijn de bakkers,
de slagers, de terroristen van de vitaliteit,
maar misschien ben ik nog het meest de hond.
Ik geniet van de echo van het systeem, de orde,
de waanzin van de structuur waarin ik
de schoonheid ken, de lijnen, de regels.
Ik volhard en blijf schrijven; brieven
opstellen, gedichten waarin je de wereld
herschrijft, vertaalt, ... etcetera

Naar: H. Lodeizen.