Afscheid als overgangsritueel

Het zal wel met de leeftijd te maken hebben.

Eén ding is zeker, hoe ouder je wordt, hoe meer je afscheid neemt.

Er zijn de mensen die je ontvallen, vriendschappen die komen en gaan, plaatsen die je bezoekt, bewoont, en weer achterlaat.

Plannen die je opbergt, een lichaam dat verandert, herinneringen die vervagen en die je vergeet.

Samen met het repertoire van afscheid nemen, zie ik ook m'n repertoire van verwelkomen toenemen. Nieuwe dagen, nieuw leven, nieuwe plekken, oude plekken opnieuw ontdekken, nieuwe vriendschappen, oude vriendschappen die opnieuw opleven, nieuwe vaardigheden, het plezier van te kunnen bogen op ervaring.

Een afscheidsrite is een overgangsrite. Het verbinden van wat was met wat is en wat nog komen gaat.

Ik moet eraan denken als ik Joshua D'hondt  haar afscheidsfotografie zie, als ik Alexandra Hustinx en Karlijne Moons hun podcast Rouwe Vrouwen beluister. Of als ik terugdenk aan de vele verhalen van Nieuw Gentenaars die ik mocht verzamelen voor Mais Quelle Chanson vzw .

Ik moet eraan denken als ik mijn werk bekijk. Een foto als overgangsrite. Het zou zomaar kunnen.

Foto: Unwelcome Flowers #2731 2x3m op doek, van 11 tot 15 oktober te zien in het Kasteel van Laarne tijdens Bloemenbanket: Floraliën in het Kasteel van Laarne .

Dit stilleven werd volledig opgebouwd uit bloemen gerecupereerd van de florale expo Flowertime 2023, die deze zomer te zien was in het Brusselse stadhuis.