Lamento voor het gepeste kind

Het maakt niet uit

In welke huid je kruipt

Hoeveel of welke kleren

Je erover heen trekt

Noch hoeveel pientere gedachten

Of gevatte replieken je klaar legt

Welke vluchtwegen

Je uitstippelt

Of welke schuilplaatsen

Je uitzoekt

Voor je aan je dag begint

Ze weten je te vinden, altijd

De kortste weg

Naar je hart

Je woede en verdriet

Doen elk goed voornemen

In een mum van tijd teniet

Gaan keer op keer 

Als een bezetene tekeer

Verblind en verdoofd

Als ze zijn

Door hun door angst gedreven strijdlied

Alleen

Jij bent hun vijand niet

Jij bent hun eenzaamheid niet

Jij bent hun pijn

En hun verlies niet

Jij bent een kind

Dat net als hen

Wil zijn

Gewoon 

Gezien

Gehoord

En geliefd