Augiastaal

Het lijkt wel een Augiasstal

Zo onophoudelijk en massaal

Komen de woorden

Uit je mond gestroomd

Tot je proestend ten onder gaat

In je Ik

-ben-in-de-war-taal.

Hoe meer je spreekt

Hoe meer je moed

Je in de schoenen zinkt

En hoe minder je gezegd krijgt

En verdrinkt

Wat gehoor moet krijgen

In een kletterend totaal

Nietszeggend kakafonisch kabaal.

De oplossing is nochtans fenomenaal

Eenvoudig. Houd je lippen op elkaar. 

En maak met veelmeerzeggende stilte

Plaats voor die andere taal

Die luister-naar-mij

-je-lichaam-taal

Kom daarmee eerst op verhaal

Tot je voelt

Dat wat nu in je woelt

Bedaart

Alles langzaam

Heeft kunnen bezinken

En je je opgeruimd genoeg voelt

Om opnieuw te spreken

Zonder te verdrinken.