Lieverling

Naast troost helpt poëzie

Misschien wel het meest

Wanneer verdriet zich niet langer laat verdringen

En in buiten oorbereikbaare toonaarden

De dingen uit hun dagelijksheid

Telkens weer weet los te zingen

Tot je dag na dag een ademtocht tekort komt

Om zelfs het kleinste gebaar

Dat op gewoon lijkt aan te vatten

Het opkomende water

In het afvoerputje terug te dringen

En het licht te dwingen

Om te wachten met het strelen

Van je geliefkoosde katten

Tot jij klaar bent om te spinnen

Binnen

Is stilaan zo buitenmaats

Wat eens voorspoedig was

Is nu tegendraads

Alles bestaat tegenwoordig

Uit tweelingen

Met één van toen en één vandaag

En daartussen jij

Die zweeft

Alsof je niet bestaat

Geeneenling

Jij weet met jezelf geen raad

Net omdat jij niet uit twee

Geen één van toen noch één van vandaag

Geen antwoord los van de vraag bestaat

Wie op twee plaatsen tegelijk moet zijn

Komt steevast overal

Te laat

Tot poëzie

Tot poëzie

Opdaagt

En zelfs de gekste dingen

Weer samen brengt tot zinnen

Die moed geven om te beginnen

Met het beminnen van tweelingen

Tot eenlingen, tot louter en

Alleenlingen

Naast troost helpt poëzie

Misschien wel het meest

Om verdriet en vreugde

En al de daar tusseninlingen

Te omarmen

Met liefde

En te verzoenen

Te verzoenen

Tot lievelingen.