[Kritiek - Poëziekritiek] Wie ben ik: Instabiliteitspact

Anonymous said...

Waarom sta ik bij poëziekritiek ? Jij hoopte dat ik een criticus was. Waarom denk je dat dit een psychologische oefening is? Jij bent het die jouw antwoorden deze wending gaf.

Jij zoekt erkenning en vriendschap. En nu jij in mijn vriendschapsboek je lievelingseten en favoriete platen hebt geschreven vraag je naar mijn favoriete films en grootste droom. Laat ons niet vervallen in een Joepie-interview, de doelgroep is anders.

Ben er zeker van dat bovenstaande je ook gigantisch pissed maakt… Waarom kan of mag ik niet gewoon interesse hebben in wie jij bent? Ik hou inderdaad van taal, en ook van poëzie, maar ik vind weinig poëzie dat mij aanstaat. Sommige gedichten van jou vind ik echter prachtig. That’s it. Daarom dat ik in een opwelling bij een van je betere schreef: wie ben jij? Zo impulsief ben ik. I’m always craving for new experiences.

En in die “wie ben je” heeft nooit “wie ben ik” geschreven gestaan, dit is jouw binariteit.

Misschien wilde ik dat je prachtig gedicht voor mij schreef en misschien blijft het nu wel stil. Een oefening in hoe instabiel op vier poten te staan.

11:26 PM

Het ware hoffelijk geweest als je jezelf eerst had voorgesteld.

iemand
heeft gezegd
het beeld klopt
maar dan anders

je hoort dat soort dingen
te weten

nergens

in vergeten
ben je geboren
een lichtvlek

je hoofd
blijft buiten

beschouwing

de wereld in het uitstalraam

tuut-tuut-tuut-tuut-tuut-...

(Het laatste commentaar op deze post van Anonymous plus een antwoord lees je volgende week.)


--
Posted by Arne S. to Kritiek - Poëziekritiek at 6/29/2006 12:41:26 AM

Reacties

  1. Arne, wanneer mogen we weer zo'n substantieel gedicht met van die lange zinnen van je verwachten? Volgens mij ben je geen minder-is-meer-schrijver.

    Groet,
    Bertus Pieters

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten