[Poëzie - Losse Gedichten] The Miranda Warning bis

You have the
right to remain silent.
Anything you say or won't say

can and will be used against you
in a court of law.

You have the right to speak to anyone
and everything

and to have an attorney present
during any questioning.

If you cannot
afford an answer
one will be provided for you
at government expense

Reacties

  1. Waarom sta ik bij poëziekritiek ? Jij hoopte dat ik een criticus was.
    Waarom denk je dat dit een psychologische oefening is? Jij bent het die jouw antwoorden deze wending gaf.

    Jij zoekt erkenning en vriendschap. En nu jij in mijn vriendschapsboek je lievelingseten en favoriete platen hebt geschreven vraag je naar mijn favoriete films en grootste droom.
    Laat ons niet vervallen in een Joepie-interview, de doelgroep is anders.

    Ben er zeker van dat bovenstaande je ook gigantisch pissed maakt…

    Waarom kan of mag ik niet gewoon interesse hebben in wie jij bent?

    Ik hou inderdaad van taal, en ook van poëzie, maar ik vind weinig poëzie dat mij aanstaat.
    Sommige gedichten van jou vind ik echter prachtig. That’s it.

    Daarom dat ik in een opwelling bij een van je betere schreef: wie ben jij?
    Zo impulsief ben ik.
    I’m always craving for new experiences.

    En in die “wie ben je” heeft nooit “wie ben ik” geschreven gestaan, dit is jouw binariteit.

    Misschien wilde ik dat je prachtig gedicht voor mij schreef en misschien blijft het nu wel stil. Een oefening in hoe instabiel op vier poten te staan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het ware hoffelijk geweest als je jezelf eerst had voorgesteld.


    iemand heeft gezegd
    het beeld klopt maar dan
    weer anders

    je hoort dat soort dingen
    te weten

    nergens
    in vergeten
    ben je geboren
    een lichtvlek
    je hoofd

    blijft buiten
    beschouwing
    de wereld in het uitstalraam

    mvg,

    Arne S.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Goed dan. (Instabiel op 4 poten staan is trouwens best moeilijk hoor.)

    “Je kunt zeggen: met het benoemen van een ding is er nog niets gedaan. Het heeft ook geen naam, behalve in het [taal]spel.” (§ 49 van Wittgensteins filosofische onderzoekingen.)
    Dus als je vraagt naar mijn naam vraag je naar een voorwerp. (Denk ik, ben er nog maar pas in beginnen lezen in dat onding van een boek. Is dus ook niet met voorbedachten rade gedaan, voor je dat denkt, ‘k vind het opeens toepasselijk, dat is alles).
    “Dat was ook wat Frege bedoelde toen hij zei dat een woord slechts betekenis heeft binnen het zinsverband.” (vervolg van dezelfde §)
    En zie ook nog § 50 en 51 maar die typ ik niet over.

    Concreet: het is je niet om een naam te doen, daarmee weet je niets. Tenzij:
    § 31: “We kunnen ons toch ook indenken dat de gevraagde antwoordt: ‘Bepaal de benaming zelf maar’ – en nu moet degene die de vraag gesteld heeft, alles zelf bedenken.”

    Dus terug: wat wil je dat ik ben? Waarom hecht je belang aan wat ik schrijf of vraag en aan wie ik ben? Dit zegt namelijk iets over jou: WAT?
    Wat heb ik bij jou teweeg gebracht (behalve dan gigantische nieuwsgierigheid)?
    Toegegeven dat ik in een opwelling die “wie ben je schreef” en niet eens zo’n open en oprechte antwoorden verwachtte, wat wil je nog van mij?

    Is het omdat ik je ego streelde?

    Jij bent zó gulzig: jij craved ook for new experiences.
    Wat moet dit betekenen voor jou?

    Wees gerust, ik ben geen stalker, maar ga jij mij stalken?


    ps: wie is de "iemand" die gezegd heeft dat het klopt?

    en nog eens ps: waar is die ene ps naartoe?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. http://www.voidspace.org.uk/psychology/wittgenstein/four.shtml

    BeantwoordenVerwijderen
  5. tring, tring...

    correctie: een naam duidt een element in de werkelijkheid aan (§59)

    Je hebt het - ik denk in een interview - eens gehad over wat taal en benoemen voor jou betekent niet?

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten