[Kritiek - Poëziekritiek] Wie ben ik: Arne S.

Anonymous said...

“Ik probeer me uit je weg te schrijven en te zien wat er overblijft. Waar schrijf ik wat ik wil zien?” Arne! Je neemt mijn volgende vraag weg!

Dat had ik wel kunnen denken, maar heb ik niet gedaan. Mijn vraag zou zijn: en wat zegt deze beschrijving over jou? Waarom antwoord je eigenlijk telkens weer zo open?

Misschien ben ik wel een op hol geslagen stalkster en werk jij mijn waanzin in de hand. Misschien ben ik een poëziecriticus die je aan het bestuderen ben voor een artikel of misschien ben je gewoon het speeltje van een toevallige surfer geworden (maar in dat geval ben ik ook jouwe nieuwe verzetje of zelfs headline). En als ik geen van dit alles ben, wat doet het er dan toe? Wat is er tussenin? Waarom gaat het ook over mij? Ik vroeg toch wie jij bent?

Ik heb trouwens gelachen, maar ben niet bang. Google is te orakelend (in jouw betekenis). Tenzij ik een pseudoniem geef.

Waarom ben (moet) ik een vrouw zijn?

6:37 PM

Je hebt niet goed gelezen. Gesloten antwoorden betekent een gesprek beëindigen. Jij bent niet degene aan wie ik mijn laatste woord gun. Daar ben ik - hoop ik toch - nog iets te jong voor.

Ben je een stalkster? Dan heb je meteen een bekentenis op papier gezet. Aangezien deze berichten niet zo ontraceerbaar zijn als ze lijken, zal ik dat maar uitsluiten.

Poëziecriticus? Kan, maar waarom zo'n spelletjes spelen, testjes doen. 't Heeft iets van een initiatie op een scoutskamp en een psychologiestudent die zijn kennis nu eens uitprobeert.

Poëziecriticus? Dan vraag je wel bijzonder weinig over mijn poëzie. En als dit de manier is om me te peilen dan daag ik je uit voor een echt gesprek. Face to face. Al zal het hele gesprek vooral draaien om de vraag waarom je dan in 's hemelsnaam dit als opmaatje moest hebben. Welk voordeel je eruit gehaald hebt. Welke conclusies je hebt kunnen trekken.

Dit gaat alleen maar over jou. De eerste keer dat je vroeg wie ik was was er al de vraag wie jij was en waarom jij dit deed. Deze weblog ging al over mij, over wat ik deed en dacht. Over wat ik ontdek, en waarover ik schrijf. Nee. Dit gaat niet over mij. Ik neem deel aan deze briefwisseling.

Je schrijft dat je minder materialistisch bent dan ik. Ik antwoordde dat je jezelf kende. Tweemaal mis. Je bent een stuk materialistischer dan mij. Jij zoekt eigenschappen van mij, zaken van me die ik weet niet wie op ik weet niet wat moeten wijzen. Mij moeten ze alleszins niet op iets wijzen. Je houdt de vragen aan in één richting, je hebt liever geen vragen in de andere richting. Weet je wat een tafel antwoordt als ik hem iets vraag?

ding

en verder vraagt-ie niets.

Je bent wie je bent.

Daar heb ik niets aan toe te voegen.

Arne S.


--
Posted by Arne S. to Kritiek - Poëziekritiek at 6/23/2006 10:07:42 AM